Kim Verhasselt

Wie zijn je Peters?
Ivan Verhaeghe
Geert Van Hecke

Wist je altijd al dat je kok zou worden? 
Mijn grootvader had een hotel in Knokke. Toen ik heel klein was, heb ik er een tijdje gewoond met mijn ouders. Mijn vader werkte toen in het restaurant van het hotel. Korte tijd later nam hij  “Restaurant Esmeralda” in Knokke over. Voor mij stond het vast dat ik kok zou worden. Ik heb dat nooit in vraag gesteld, ook nooit aan getwijfeld. Zodra ik mocht, hielp ik mee. Eerst met simpele klusjes in de zaal, dan de afwas, en later in de keuken. Zo groeide ik erin.

Waar heb je het vak geleerd? 
Na drie jaar college ging ik naar de Hotelschool Ter Duinen. Ik volgde er ook het zevende specialisatiejaar hotelmanagement. Na mijn studietijd ben ik naar Engeland vertrokken om er drie jaar te werken in “The Gravetye Manor”, een prachtig manoir in West-Sussex. Ik zou er maar een jaar blijven, maar het werden er drie.  Ik hou van skiën, dus wat was er beter dan een tussenstop te maken in Courchevel. Ik heb er een winter gewerkt in het prachtige Hôtel Pralon. Daarna begon ik in het restaurant van mijn vader, maar ik voelde dat mijn opleiding nog niet af was. Ik wou nog meer weten over vis en visbereidingen. En waar kon dat beter dan bij Yves Mattagne in de Sea Grill. Hij was toen – en nu nog steeds – de beste viskok van ons land. In dat jaar behaalde het restaurant zijn tweede ster.

Hoe omschrijf je jouw keuken? 
Ik hou niet van ingewikkelde gerechten. Ik plaats het product op de voorgrond en zoek er dan de juiste garnituur en het passende sausje bij. Je mag dit klassiek noemen, maar wel up-to-date. Ik geef mijn gerechten graag kleine accentjes mee, mediterraans als het prachtig weer is of dashi om een Japanse toets aan een gerecht te geven. Je kan mijn keuken omschrijven als eenvoudig, maar uitgebalanceerd.  Ik volg de seizoenen en in elk seizoen heb ik mijn favorieten. Vis is wel een constante. Enerzijds omdat we aan zee zitten, maar ook omdat het aanbod zo rijk en gevarieerd is. Voor mijn hoofdgerechten vertrek ik altijd van wat de markt te bieden heeft. Vlees komt echter niet op de tweede plaats want ik werk er net zo graag mee.

Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk jij op?
Mastercook Yves Mattagne, maar ook mijn vader. Ik heb tien jaar met hem samengewerkt.

Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
Het is een voorrecht om lid te zijn van een vereniging als "The Mastercooks of Belgium". We zijn trots op ons land, ons vakmanschap en het culinaire erfgoed dat we nationaal en internationaal uitdragen. Tegelijk fungeren we als voorbeeld voor de nieuwe generatie koks en ambachtslieden. Ons beroep is prachtig; het is een vak van respect voor producten en mensen, gedreven door waarden als creativiteit, professionaliteit en diversiteit, om er maar een paar te noemen.