Alexandru Sapco

Wie zijn je Peters?
Dirk Myny
Michel Borsy

Wist je altijd al dat je kok zou worden? 
Helemaal niet. Ik kwam in 2011 vanuit Moldavië naar België en begon als afwasser in een studentenjob. Nadat een commis in het restaurant waar ik werkte ontslag nam, heeft de chef me voorgesteld om hem te helpen in de keuken. Toen hield ik voor het eerst een keukenmes vast. Ik werd verliefd op het vak en zo besloot ik mijn studie stop te zetten om te blijven werken in het vak.

Waar heb je het vak geleerd? 
Ik heb het vak gedurende vijf jaar lang geleerd bij Vincent Thomaes, toen hij “Le Winebar des Winebar” had. Daar kon ik van alles doen en heb ik het vak van restaurateur echt geleerd. Tegelijkertijd kon ik mijn studies verder zetten, waardoor ik toegang kreeg tot het beroep om een eigen zaak te kunnen starten. Het is ook in die periode dat ik werd gecontacteerd door de familie Litvine en dat ik twee jaar lang chef-kok werd bij “Odette en Ville”.  

Hoe omschrijf je jouw keuken?
Ik probeer altijd een evenwicht te bewaren tussen het land, de zee en de groenten. Ik hou vooral van “terre & mer”-gerechten, zoals octopus met bloedworst, een huisklassieker. Maar ik ben ook erg gehecht aan lokale producten. Eén van onze andere grote successen is dus de Herve-cheesecake.

Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk jij op?
In de eerste plaats Meesterkok Dirk Myny van de Brigittines in Brussel. Het is de chef-kok uit de buurt die vriend en mentor werd, ook als een tweede vader. Ik weet niet meer hoe ik hem moet benoemen. We steunden elkaar in moeilijke tijden. En ook Meesterkok Michel Borsy van Éleveurs in Halle.

Verder zijn de twee keukens die mij het meest verbaasden in België, die van Mastercook Willem Hiele in Vlaanderen, en die van Mastercook Sang Hoon Degeimbre in Wallonië. Het was iets nieuws en ik herinner me nog steeds wat ik er at, zonder naar de foto's te kijken, ook al ben ik er drie jaar geleden geweest. Ik herinner me bepaalde technische details, associaties als banaan-peterselie, die mij verraste. Het is vergezocht, maar het werkt. Het is inspirerend en het is heel gezellig om bij hen aan tafel te blijven zitten.

Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
Een enorme eer! En bovendien stelt het me in staat om veel zaken met collega's te delen, om te communiceren met degenen die deel uitmaken van dezelfde familie van professionals.