Claude Pohlig

Wie zijn je Peters?
Pierre Romeyer
Francis Dernouchamps

Wist je altijd al dat je kok zou worden? 
Ja, ik heb het altijd geweten, ik besloot het op zesjarige leeftijd. Elke zondag kookten mijn moeder en haar tante een week lang met mij nadat ze naar de markt (in Sint-Gillis) waren geweest bij alle kleinhandelaars, pluimveehandelaren, penzenverkopers, tuinders, visverkopers, kaasmakers,... Op mijn elfde, aan het einde van mijn basisschool vroeg de leraar wat we wilden doen als we groot waren. Na hem te hebben geantwoord dat ik kok wilde worden, zei hij tegen mijn ouders dat ik te slim was voor dit ondergeschikte baantje. Ik heb mijn studie voortgezet tot mijn veertiende, de leeftijd waarop ik naar de hotelschool ben gegaan.

Waar heb je het vak geleerd? 
Na school heb ik stage gelopen bij Pierre Romeyer en Pierrot Fonteyne. Ik ben ook erg autodidact. Ik was pas 22 jaar oud toen ik mijn restaurant opende. Daarnaast volgde ik on-the-job training in duurzame en biologische voeding. Daarom heb ik mij al 25 jaar gespecialiseerd in de trend van ‘goed eten, gezond en evenwichtig, eerlijk en schoon’.

Hoe omschrijf je jouw keuken? 
Aanvankelijk zeer traditioneel, leerde ik de Franse gastronomische keuken van mijn meesters en deze evolueerde in de loop van de tijd. Sinds een twintigtal jaar specialiseer ik mij in oergroenten, wilde planten, eetbare bloemen,... Ik kan zeggen dat mijn keuken gericht is op de natuur.

Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk jij op?
Ik bewonder het werk van chef-kok Willy Slawinski, die Apicius in Gent runde, een essentieel personage in onze gastronomie. Buiten België zijn Michel Bras en Olivier Roellinger zeer representatief voor wat ik doe.

Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
In 1996 ben ik lid geworden van “The Mastercooks of Belgium”. Het gaf mij de kans om andere koks te ontmoeten die een keuken op hoog niveau beoefenen. Het heeft mij ook inzicht gegeven in het pad dat ik in mijn beroep moest volgen.