Eerbetoon aan Pierre Romeyer, de eerste voorzitter van de Mastercooks

Op 3 september verwelkomde het Stadhuis van Brussel zo'n vijftig chefs, persoonlijkheden uit de culinaire wereld en de familie van baron Pierre Romeyer voor een eerbetoon aan de iconische Belgische chef die deze zomer overleed.

Na een ‘familiefoto’ op het balkon van het Brusselse stadhuis, begon de ceremonie met een toespraak van Alain Courtois, eerste schepen van de stad Brussel. Hij dankte Baron Pierre Romeyer en kondigde aan dat hij bij onze premier een verzoek had ingediend voor een officiële postume erkenning van de man die zoveel heeft betekent voor onze nationale gastronomie.

Vervolgens nam Pierre Wynants het woord en herinnerde de aanwezigen eraan dat zonder de steun van Pierre Romeyer de Vereniging van Meesterkoks nooit zou ontstaan zijn. Hij bedankte de vrouw van de overledene, beter gekend als Mouche, voor de onvoorwaardelijke steun aan haar echtgenoot. En tot slot richtte hij zich naar Romeyer zelf: "Ik heb nog een laatste gunst om u te vragen: wilt u daarboven, voor ons, enkele van uw vervloekte gerechten zenden waarvan u het geheim had? "

Hierna volgden toespraken van de huidige voorzitters van de Vereniging van Mastercooks Frank Fol en van Euro-Toques, Jean Castadot. Daarna volgden de getuigenissen van chefs die Pierre Romeyer goed hebben gekend, zoals deze van Mastercook Pierre Audouard. Tijdens de slotceremonie waren er woorden van dank van de zoon van Pierre Romeyer en van zijn vrouw Mouche. Het eerbetoon eindigde met een vriendschappelijke drink en enkele hapjes bereid door chef-kok Dirk Vandendriessche , van de catering-gemeenschappen van de Stad Brussel "De Brusselse Keukens”.

Tekst: Joëlle Rochette

Een overzicht van het parcours van Pierre Romeyer

Enkele maanden na zijn grote vriend Paul Bocuse en enkele weken voor Joël Robuchon vertrok Pierre Romeyer naar het hiernamaals, waar hij nu wellicht in de potten roert. Een ramp voor alle aardse gastronomen, maar de engelen hierboven kunnen er alleen maar blij om zijn. Ze hebben nu immers een culinaire sterrenbrigade om u tegen te zeggen!

Sommige mensen bereiken de perfectie dankzij hun talent, anderen veroveren ze door hard te werken. Met kracht en wijsheid streefde Pierre Romeyer naar de schoonheid der dingen en hij behoorde zonder enige twijfel tot die bijzondere uitverkorenen die de top bereiken door beide troeven te combineren.

Op zijn veertiende begon hij in de keuken, een beetje zoals anderen intreden in het klooster. De man zal voor altijd een levende legende blijven in de gastronomie. Naar het voorbeeld van wat Paul Bocuse deed in Frankrijk, gaf de chef die in België als een der eersten in zijn eigen zaak investeerde, het vak opnieuw prestige waardoor chefs niet meer beschouwd werden als knechten.

Door de kok letterlijk uit zijn kelder te halen slaagde Pierre Romeyer erin de kookkunst te maken tot wat ze vandaag is in België: een ambacht, verheven tot waarachtige kunstvorm. Een expertise die er ruimschoots heeft toe bijgedragen ons land een duidelijke, zichtbare plaats te geven op de uitgebreide kaart van de wereldwijde fijnproeverij.

Als kok van graaf Moens de Fernig toen die algemeen commissaris was van de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958, begon Pierre Romeyer zijn carrière met te koken voor het kruim van de jetset en royals uit zijn tijd. Na die wonderbaarlijke ervaring richtte hij vervolgens de Val Vert in Groenendael op en daarna het onsterfelijke Maison de Bouche in Hoeilaart. Daar bereikte hij het toppunt van zijn kunst als getalenteerde chef. In 1983 kreeg hij eindelijk zijn drie Michelin-sterren, de ultieme onderscheiding die hij behield tot hij in 1994 zijn activiteiten stopzette.

Maar deze onvermoeibare en getalenteerde vakman beperkte zich niet tot zijn eigen projecten.

Hij was een van de eerste chefs die met succes zijn kunst en talent deelde met het grote publiek en inzag wat voor rol media als televisie daarbij konden spelen. De donderende man inspireerde hele generaties amateur-koks bij het in de praktijk brengen van zijn uitspraak dat een goede vakkennis gepaard moet gaan met een even goede presentatie. Hij zat nooit verlegen om uitspraken die bijbleven. Met zijn voorliefde voor smaak was hij onevenaarbaar om zijn medemensen te laten watertanden met zijn amusante en tegelijk efficiënte visie op de kookkunst.

Als onvermoeibare verdediger van zijn vak en kwaliteitsproducten onderscheidde Pierre Romeyer zich onder andere met de oprichting van de Vereniging van meesterkoks in België en van Euro-Toques, de eerste stap in het ontstaan van een echte Europese gemeenschap van fijnproevers. Gedurende enige tijd stond hij in voor het Belgisch voorzitterschap.

Romeyer hield van het goede leven en was tegelijk filosofisch ingesteld. Gezond verstand en gulle menselijkheid gingen bij hem hand in hand. Hij kreeg de ene onderscheiding na de andere en kreeg in 2002 zelfs de titel van baron. Dat was een absolute première in de geschiedenis van de gastronomie en niet meer dan een bevestiging van zijn nobele hart. Pierre Romeyer heeft voor altijd een ereplaats in de smaakvolle geschiedenis van ons land. 

Tekst: Philippe Bidaine