Michel Germeau

Honorary Mastercooks
Honorary Mastercooks
Chef: Michel Germeau

Interview

Wie zijn je Peters?
Pierre Wynants
Pierre Fonteyne

Wist je altijd al dat je kok zou worden? 
Ja en nee. Toen ik jong was en mijn ouders al eens weggingen, maakte ik geen boterham voor mezelf, maar kookte ik steeds iets voor mezelf. Ik denk dat mijn ouders mij daarom naar de hotelschool hebben gestuurd. Zo is het begonnen. De school bevond zich destijds in Durbuy, tegenover de Sanglier des Ardennes, en heette Hôtel des Roches. Het was uitgerust met alle uitrusting van een hotel. We waren er om de week en we sliepen daar ook.

Waar heb je het vak geleerd? 
Na mijn schoolopleiding, ben ik in de leer gegaan bij Maurice Caerdinael, en nadien nog enkele andere restaurants. Tijdens mijn legerdienst werkte ik in de keuken van een schip. Daar heb ik heel veel geleerd, want ik was helemaal alleen voor het bereiden van de maaltijden voor een twintigtal bemanningsleden. Elke dag warme maaltijden. En dat was niet altijd evident, want het schip schommelde nogal eens en alles moest dan vastgebonden worden.

Kan je ons wat vertellen over je carrière?
Mijn ouders runden het “Hôtel de l'Aisne” in Bomal en omdat het restaurant “Père Martin”, 500 meter verderop, gerenoveerd zou worden, grepen mijn ouders hun kans met beide handen en installeerden mij in dit restaurant. Ik was jong, amper twintig jaar oud. Ik heb mijn hele opleiding bij Martin Deprez gevolgd, en we kunnen dus zeggen dat ik een goede leerschool heb gehad.
Ik heb twintig jaar La Potinière, mijn eerste restaurant, uitgebaat. Nadien heb ik in Luik ongeveer twintig jaar lang 'Restaurant Michel Germeau’ gehad. Mijn vrouw Cricri heeft mij altijd bijgestaan. Ook nadien ben ik altijd in de sector blijven werken, vooral als chef-kok bij Charmes-Chambertin in Thimister. Ook nu ben ik nog actief.

Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk jij op?
Destijds keken we vaak naar Frankrijk. We zagen alle grote Franse chef-koks die de keuken nieuw leven inbliezen. Ik heb stage kunnen lopen bij Paul Bocuse, bij Georges Blanc in Vonnas, bij Emile Jung in Straatsburg. Het waren prachtige huizen, als ik vrij had, ging ik erheen. We mikten destijds op de grote Franse chef-koks.
Mijn peters zijn Pierre Wynants en Pierre Fonteyne Hun kookkunsten heb ik altijd erg gewaardeerd. Maar er zijn er veel die ik waardeer, al kan ik ze natuurlijk niet allemaal opnoemen.

Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
Het was voor mij een hele eer om lid te mogen worden van de vereniging. Het heeft mij een boost gegeven voor de rest van mijn carrière, denk ik. The Mastercooks of Belgium is een geweldige vereniging van geweldige chefs, echt waar!