Herbert Robbrecht
Wie zijn je Peters?
Felix Alen
Geert Gheysels
Wist je altijd al dat je kok wilde worden?
Ja, van jongs af, want mijn grootvader was kok in de mess van de militaire basis te Evere. En mijn vader werkte in de zaal van diverse restaurants in Antwerpen, o.a. het Kasteel van Beveren. Daar werd ik tijdens het weekend ingezet om kleine klussen te doen.
Waar heb je het vak geleerd.
Ik liep school in het PIVA van Antwerpen. Daarna ben ik doorgegroeid tot autodidact chef via allerlei restaurants. Elke vakantie kon je me in Frankrijk vinden waar ik stage liep bij een bekende chef. Denk aan de haute-cuisine van Georges Blanc. Verder bezocht ik de vroegmarkt om productkennis op te doen en ging ik eten bij collega's. Ook heb ik veel geleerd uit boeken.
Hoe omschrijf je jouw keuken?
Mijn keuken is puur en productgericht, waarbij ik het product in zijn waarde laat. Het wordt wel opgewaardeerd, maar zonder dat de kruiding of technieken het overschaduwen. Een product dat top is, spreekt voor zichzelf. Zo eenvoudig is het.
Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk je op?
Ik heb veel gekopieerd van Eddy Van Maele, een sterrenchef die revolutionair was in zijn tijd. Van hem kon je veel leren. Ook naar Georges Blanc kijk ik op. Zijn boek 'La nature dans 'assiette' is een klassieker. Verder keek ik op naar de kookkunst van Bocuse met zijn nieuwe technieken, lichte sauzen en gerechten. En korter bij ons: Cas Spijkers. Hij haalde de nouvelle cuisine naar Nederland. Een zeer sympathieke en bescheiden chef, die volgens mij geen twee, maar 3 Michelinsterren verdiende.
Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
Dit is een erkenning, want The Mastercooks of Belgium is de crème de la crème van de Belgische gastronomie. Voormalig voorzitter Pierrot Fonteyne sprak er me al over aan, maar ik was toen nog volop mijn restaurant en mijn cliënteel aan het uitbouwen. Dat was prioritair. Toen Felix Alen het opnieuw voorstelde, lagen de kaarten anders. Ik ervaar een fijne collegialiteit binnen de groep. Je kan er goede contacten leggen en er gaan deuren open die anders voor je gesloten blijven. De titel vergemakkelijkt wel één en ander. Ik hoop daarom dat de vereniging nog meer gaat inzetten op initiatieven die echt met het vak te maken hebben. En eerlijk is eerlijk: zo'n gevelplaat oogt toch prestigieus, niet?
