Centpourcent
Interview
Wie zijn je Peters?
Frank Fol
Felix Alen
Wist je altijd al dat je kok zou worden?
Ik kom uit een horecafamilie. Mijn ouders hadden ooit een café, een discotheek en een restaurant. Vanaf mijn dertiende wilde ik al in een restaurant werken en naar de hotelschool, maar mocht niet van mijn ouders. Om mij te demotiveren – ze dachten wellicht dat ik ging afhaken door het harde werk in een restaurant op hoog niveau – lieten ze me, vanaf mijn veertiende, in The Fox (De Panne) werken. Alle weekends, en vakanties. Na een jaar in ‘The Fox’ mocht ik naar de hotelschool.
Waar heb je het vak geleerd?
Ik ging naar de Hotelschool Ter Duinen. Dit was een logische keuze voor iemand die in De Panne woont. Ik ben in ‘The Fox’ blijven werken tot en met het zesde, dus bijna vier jaar. Ondertussen hadden mijn ouders een zaak overgenomen en een restaurant opgestart. Het was iemand van de familie die in de keuken stond. Oorspronkelijk zou ik er in de zaal werken, want dat deed ik toen liever dan de keuken. Toen mijn ouders problemen kregen in de keuken, vroegen ze me om drie maanden bij te springen. Ik ben acht jaar gebleven.
Toen ik een jaar bij mijn ouders werkte, vroeg Geert Fonteyne me of ik tijdens de vakanties geen stages wou doen. Ik zag dat wel zitten. Hij vroeg we waar ik naar toe zou willen. “Overal, behalve bij Bruneau”, was mijn antwoord. Uiteindelijk werd het toch Bruneau. Hij had het zo geregeld dat ik twee weken kon gaan werken tijdens het verlof. Het waren twee goede weken, waarin ik heel veel leerde. Ik mocht terugkeren wanneer ik wou. Uiteindelijk ben ik drie jaar later terug gegaan en heb er al mijn vakanties en verlofdagen gewerkt. Per week werkte ik vijf dagen bij mijn ouders en twee bij ‘Bruneau’.
Hoe omschrijf je jouw keuken?
Mijn keuken is een goede mix van hedendaags en Aziatisch. Ik streef vooral naar een heel lichte en frisse keuken. Ik breng ook graag streekproducten op het voorplan.
Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk jij op?
In mijn beginjaren keek ik enorm op naar Jean-Pierre Bruneau en Sergio Herman, en dit vanwege hun pionierswerk en hun visie op de gastronomie. Tegenwoordig haal ik veel inspiratie uit chefs zoals Vicky Geunes, vanwege zijn verfijnde stijl, en Dabis Muñoz, die blijft verrassen met zijn gedurfde en innovatieve benadering.
Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
Ik heb altijd heel veel respect gehad voor meesterkoks, maar ik vond mezelf nog te jong en onervaren om erbij te horen. Ik zag “The Mastercooks of Belgium” als een groep topchefs die al iets bewezen hadden. Nu zie ik steeds meer belangstelling groeien voor de vereniging van de jongere generatie en dat is positief. Ze kunnen heel wat opsteken van ons, de oudere generatie.
