Interview
Wie zijn je Peters?
Eddie van Maele
Patrick Spiessens
Wist je altijd al dat je kok zou worden?
Absoluut. Die passie zat er al van jongs af aan in. Zelfs op de basisschool was ik de eerste om mee te helpen als er iets in de keuken te doen was. Mijn ouders waren gescheiden, en omdat ik vaak op mezelf was aangewezen, groeide die liefde voor koken alleen maar. Mijn moeder zag het aanvankelijk niet zitten; volgens haar moest ik elektricien worden. Maar toen ik bij mijn vader introk, kreeg ik wél de kans om mijn droom na te jagen. Ik begon op mijn 12de in een frituur, en op mijn 14de stond ik al in de keuken van een toprestaurant.
Waar heb je het vak geleerd?
Mijn opleiding startte aan het KTA in Aalst; een praktische keuze omdat mijn vader, hoewel hij mijn passie steunde, financieel niet de mogelijkheid had om een prestigieuze school te betalen. Vanaf mijn 12de tot mijn 19de werkte ik vier avonden per week, eerst in een eenvoudige frituur waar ik de basis van snelheid en efficiëntie leerde, waarna ik de overstap maakte naar restaurants zoals 't Soethout en ‘t Laurierblad waar ik voor het eerst kennismaakte met echte gastronomie. Op mijn 19de begon ik bij Belgocatering, waar ik de unieke kans kreeg om stages te lopen in toprestaurants als “Hof van Cleve”, waar ik technische precisie leerde, en “Het Gebaar”, waar ik de fijne kneepjes van hoogstaande patisserie onder de knie kreeg.
Hoe omschrijf je jouw keuken?
Mijn keuken is geworteld in de klassieke Franse en Belgische tradities, met veel respect voor de technieken en smaken die deze keukens zo rijk maken. Ik vertrek altijd vanuit een stevige, klassieke basis: denk aan fonds, sauzen en bereidingen die doorheen de tijd hun waarde bewezen hebben. Van daaruit durf ik subtiel te spelen met moderne invloeden – een frisse toets, een andere textuur, een onverwachte combinatie – zonder de essentie uit het oog te verliezen. Het resultaat is een verfijnde keuken waarin vakmanschap en creativiteit hand in hand gaan.
Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk jij op?
Er zijn heel wat mensen naar wie ik opkijk. In de eerste plaats zijn dat mensen die met echte passie over hun vak spreken; of dat nu chefs, maîtres, sommeliers, wijnhandelaars of producenten van topproducten zijn. Die gedrevenheid werkt aanstekelijk.
Mastercook Eddie Van Maele is voor mij een echte bron van inspiratie. Hij is een wandelend kookboek en staat altijd klaar met goede raad. Voor Mastercook Peter Goossens heb ik enorm veel respect. Wat hij betekend heeft voor de Vlaamse gastronomie, ook achter de schermen, is indrukwekkend.
Ook Bart Ysebaert bewonder ik. Hij ziet het potentieel in mensen en helpt hen om te groeien. En Roger Van Damme blijft natuurlijk een geweldige en aanstekelijke chef. Daarnaast heb ik veel waardering voor alle collega’s die deel uitmaken van “The Mastercooks of Belgium”. Ze tillen samen het culinaire niveau van ons land naar een hoger niveau.
Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
De toetreding tot de vereniging betekent voor mij een enorme eer. Het is bijzonder om deel uit te maken van een groep topchefs die elke dag met passie hun beroep uitoefenen en zich volledig inzetten om anderen te laten genieten. Voor mij voelt het als een vorm van erkenning en waardering voor al die jaren inzet en toewijding. Het is niet alleen een prestige, maar ook een motivatie om me nog verder te blijven ontwikkelen binnen dit mooie vak.
