Wout Bru

Wie zijn je Peters?
Felix Alen
Frank Fol

Wist je altijd al dat je kok zou worden? 
Ik was niet van plan om kok te worden. Ik heb eerst sportschool gevolgd in Antwerpen. Maar als kind was ik graag met mijn handen bezig. Ik hou van materie, van hout, van producten. Mijn vader zag dat en stelde me voor om hotelschool te volgen. Hij was psychotherapeut en kookte ook erg graag. Dat waren twee bepalende elementen voor mijn keuze. Daar, thuis en door mijn vader te zien koken, zag ik het belang van eten en van wijn, maar ook dat koken een gave is. Je moet een smaakgevoel hebben. Je kunt zoveel imiteren als je wil, maar als je niet over een goed smaakgevoel beschikt, dan ben je geen goede kok.

Waar heb je het vak geleerd?
Om goed te koken moet je niet al te veel opleidingen volgen. Als je de gave hebt dan kom je zo vooruit. In het voorlaatste jaar van mijn opleiding ben ik naar hotelschool Ter Groene Poorte in Brugge gegaan. Ik werd er al vrij snel de beste van de klas. Mijn moeder besliste vervolgens om me naar Frankrijk te sturen, om me te perfectioneren. Zij vond dat Frans belangrijk zou zijn voor mijn vak. En mijn vader gaf me de goede raad om er volop voor te gaan, om zelfs gratis te werken en vooral veel te leren. En dat heb ik gedaan. Ik ben eerst naar Bretagne gegaan, vervolgens naar de zuidelijke Rhône en dan nog twee jaar naar Londen.

Hoe omschrijf je jouw keuken? 
Modern-klassiek met aandacht voor de smaak van het basisproduct, een knipoog naar de Provence, maar toch ook met heel veel respect voor de Ardennen.

Wie zijn jouw grote voorbeelden? Naar wie kijk jij op?
Mijn grote voorbeelden zijn Joël Robuchon en Pierre Gagnaire omdat ze voor hun tijd zeer revolutionair waren, en toch super klassiek in hun smaken zoals elk gerecht zou moeten smaken.

Wat betekent voor jou de toetreding tot de vereniging?
Men had het me al verschillende keren gevraagd. Maar toen ik nog in Frankrijk werkte had ik daar geen tijd voor, vandaar dat ik altijd heb geweigerd. Zo’n vereniging is een beetje als een familie. Ze zorgt voor ondersteuning en samenhang om elkaar te beschermen. Alleen kunnen we niets. Jonge mensen zijn individualistischer, terwijl ik het vandaag erg belangrijk vind om het voorbeeld te geven aan de aanstormende jeugd. Lid zijn van The Mastercooks of Belgium zorgt dat we voor elkaar opkomen, dat we namen van goede leveranciers kunnen uitwisselen en dat we solidair kunnen zijn.